“Hoor je die muziek?” Wilfred Kols wijst in de richting van de barakken van voormalig Kamp Vught. “Dit is typisch voor het leven hier in het kamp. Als een big family, net als vroeger op de Molukken. Hier liggen mijn roots weet je, ik kom hier nog iedere maand. Al mijn ooms en tantes, neven en nichten, de meesten wonen nog steeds hier.”

“Ha Wilfred! Moet je niet werken?!” Hij is nog maar net uit zijn auto gestapt of hij wordt uit de verte al toegeroepen.”Jawel, maar jij hebt de verkeerde baan”, grijnst Wilfred terug. De man sjort een ladder op het dak van zijn busje en rijdt met een grote glimlach weg. “Hij is stukadoor, maar hij zit ook bij Satudarah”, verduidelijkt Wilfred.